Z początkiem 2022 wchodzi w życie obszerna nowelizacja wielu aktów prawnych zwana potocznie Polskim Ładem. W istotny sposób zmienia ona zasady prowadzenia firm. W spółce komandytowej wspólnicy będą mieli płacić składkę zdrowotną w zryczałtowanej wysokości. Eksperci podpowiadają żeby rozważyć prowadzenie działalności w takiej formie. Spis treściCzym jest spółka komandytowaW jaki sposób powstaje spółka komandytowa?Jak zawrzeć umowę spółki komandytowej?Czym jest firma spółki komandytowej?Jak zarejestrować spółkę w ZUS i zgłosić do ubezpieczeń?Z czego składa się majątek spółki?Podatki i księgowość w spółce komandytowejRozwiązanie spółki komandytowejSkutki zakończenia działalności spółki Od przyszłego roku, wraz z wejściem w życie Polskiego Ładu, wyłączona zostanie możliwość odliczenia składki zdrowotnej od podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Ma to dotyczyć wszystkich podatników. Przedsiębiorcy, którzy rozliczają się według skali podatkowej będą musieli zapłacić składkę w wysokości 9 proc. dochodu, będą jednak mieli możliwość skorzystania z tzw. ulgi dla klasy średniej. Z kolei przedsiębiorcy rozliczający się liniowo (19-proc. PIT) nie będą mogli skorzystać z takiej ulgi, natomiast zapłacą niższą składkę zdrowotną - w wysokości 4,9 proc. swojego dochodu. Każdy przedsiębiorca powinien zatem rozważyć, jaka forma prowadzenia działalności gospodarczej w nowym stanie prawnym będzie dla niego korzystna. Jedną z takich form będzie spółka komandytowa. Warto zatem zapoznać się z podstawowymi zasadami prowadzenia działalności w tej postaci. Czym jest spółka komandytowa Zasady działania spółki komandytowej regulują przepisy art. 102 – 124 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: z 2020 r. poz. 1526 ze zm.; dalej KSH). Zgodnie z art. 102 KSH, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. W sprawach nieuregulowanych w art. 102-124 KSH do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. Do spółki komandytowej, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy, stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy (103 § 1 i 2 KSH). Spółka komandytowa należy, obok spółki jawnej, partnerskiej i komandytowo-akcyjnej, do osobowych spółek handlowych. O jej osobowym charakterze przesądzają takie cechy jak: względnie trwały skład osobowy, duże znaczenie osobistych cech poszczególnych wspólników brak wyodrębnionych organów prowadzących sprawy spółki. Spółka komandytowa nie ma osobowości prawnej jednak ma zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych. Oznacza to, że spółka taka ma prawo we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania (na przykład zatrudniać pracowników, nabywać nieruchomości, być stroną umowy pożyczki), a także pozywać oraz być pozywana. Spółka komandytowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Może ją utworzyć co najmniej dwóch wspólników, z czego jeden jest komandytariuszem ponoszącym ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, a drugi komplementariuszem odpowiadającym za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem bez ograniczeń. Wspólnikami w spółce komandytowej mogą być zarówno osoby fizyczne, osoby prawne jak i jednostki organizacyjne, nieposiadające osobowości prawnej, którym ustawa przyznała zdolność prawną. Ten sam podmiot nie może być jednocześnie komplementariuszem i komandytariuszem. Może zainteresuje Cię także: Podatek CIT dla spółek komandytowych. Nowe obowiązki Zmiany w podatkach. Sprawdź, które zmiany w podatkach są korzystne dla firmy Jak założyć jednoosobową firmę Jak prawidłowo ustalić kody PKD? Koszty założenia firmy Czy można prowadzić firmę bez konta firmowego? Zakup samochodu na firmę Z uwagi na wyodrębnienie dwóch kategorii wspólników w spółce jest to bardzo atrakcyjna forma prowadzenia działalności gospodarczej dla osób, które chcą podzielić się w ten sposób, że jedna będzie angażował się w sprawy spółki, a druga zapewniał jedynie wkład finansowy. W jaki sposób powstaje spółka komandytowa? Aby utworzyć spółkę komandytową należy spełnić dwa warunki: umowa spółki zostaje zawarta przez co najmniej dwóch wspólników, z których jeden będzie pełnił rolę komplementariusza, a drugi – komandytariusza, spółka zostaje zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej KRS). Uznaje się, że spółka komandytowa powstaje z chwilą rejestracji w KRS. Przy czym od 1 lipca 2021 roku spółka komandytowa może zostać zarejestrowana w KRS wyłącznie elektronicznie, za pośrednictwem Portalu Rejestrów Sądowych lub na portalu S24. Z chwilą rejestracji spółki w KRS nadane zostają: numer identyfikacji podatkowej (dalej: NIP), którym spółka będzie posługiwać się w kontaktach z urzędem skarbowym oraz numer w rejestrze Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: REGON). Po rejestracji spółki należy złożyć do urzędu skarbowego formularz NIP-8 zawierający tzw. Dane uzupełniające. Chodzi tu o te dane, których nie trzeba zgłaszać przy rejestracji, czyli na przykład numery rachunków bankowych, przewidywana liczba pracowników, miejsca prowadzenia działalności oraz szczegółowe dane kontaktowe. Dane te trafiają do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS), Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: GUS) oraz urzędu skarbowego. Dane te powinny być przekazane w terminie: 7 dni od dnia rejestracji spółki - dla ZUS lub 21 dni od dnia rejestracji spółki - dla GUS i urzędu skarbowego. W przypadku zakładania spółki za pośrednictwem portalu S24 (eKRS), czyli bez udziału notariusza, należy pamiętać, aby po rejestracji w KRS złożyć do urzędu skarbowego deklarację PCC-3. Stanowi ona podstawę do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych związanego z wniesieniem wkładów do spółki komandytowej. Jeśli zaś umowa została zawarta przed notariuszem, problem ten odpada, ponieważ podatek od czynności cywilnoprawnych pobiera notariusz i przekazuje go do urzędu skarbowego. Jak zawrzeć umowę spółki komandytowej? Umowa spółki komandytowej powinna zostać zawarta w formie aktu notarialnego. Również zmiana umowy spółki wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Umowę spółki komandytowej możemy zawrzeć również bez udziału notariusza, przy wykorzystaniu wzorca umowy udostępnionego w systemie teleinformatycznym. W umowie spółki powinny znaleźć się co najmniej następujące elementy: firma i siedziba spółki, przedmiot działalności spółki, czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość wraz z przypisaniem ich do poszczególnych wspólników, suma komandytowa. Obowiązkiem każdego wspólnika jest wniesienie wkładu. Obowiązku tego nie można wykluczyć w umowie spółki. Suma komandytowa stanowi górną granicę odpowiedzialności komandytariusza za zobowiązania spółki, określoną kwotowo. Jeżeli w spółce występuje więcej niż jeden komandytariusz, suma komandytowa jest ustalana odrębnie dla każdego z nich. Jako element umowy suma komandytowa może podlegać zmianom, może więc być zarówno podwyższona, jak i obniżona, co nie wpływa na wysokość kapitału zakładowego spółki komandytowej. Obniżenie sumy komandytowej nie odnosi skutku prawnego względem tych wierzytelności, które powstały przed wpisaniem obniżenia sumy komandytowej do rejestru. Suma komandytowa jest rodzajem gwarancji: wobec wierzycieli spółki, którzy w jej granicach mogą oczekiwać zaspokojenia zobowiązań spółki komandytowej z majątku komandytariusza, wobec komandytariusza, który dzięki sumie komandytowej nie odpowiada za zobowiązania spółki w sposób nieograniczony. Czym jest firma spółki komandytowej? Firma to nazwa, pod którą spółka prowadzi swoje przedsiębiorstwo i występuje w obrocie handlowym. Co do zasady firma spółki komandytowej może zawierać dowolną nazwę odróżniającą ją od innych uczestników rynku i w tym zakresie nie ma większych ograniczeń. Kodeks spółek handlowych wymaga jednak, aby firma zawierała przy tym przynajmniej nazwisko jednego, kilku lub wszystkich komplementariuszy wraz z dodatkiem „spółka komandytowa” lub skrótem „sp. k.”. Gdy komplementariuszem jest osoba prawna (np. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna), firma spółki komandytowej powinna zawierać pełną a nazwę tej osoby prawnej wraz z oznaczeniem „spółka komandytowa”. Nazwisko komandytariusza nie powinno być umieszczone w firmie spółki, w przeciwnym razie będzie on ponosił nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki komandytowej. Jak zarejestrować spółkę w ZUS i zgłosić do ubezpieczeń? Jeśli spółka została zarejestrowana w KRS i złożony został formularz NIP-8, nie ma konieczności dodatkowego zgłaszania jej do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Informacja o zarejestrowaniu spółki zostaje przekazane przez KRS do ZUS automatycznie i na tej podstawie ZUS rejestruje spółkę jako płatnika składek. Należy jednak pamiętać, że w spółce komandytowej każdy wspólnik jest płatnikiem składek na własne ubezpieczenia, dlatego dodatkowo powinien zarejestrować się w ZUS i przekazać do ZUS zgłoszenie: płatnika składek, na formularzu ZUS ZFA, w którym wpisze własne dane identyfikacyjne: numer PESEL i NIP lub NIP, REGON i PESEL (jeśli wspólnik prowadzi również odrębną działalność gospodarczą inną niż prowadzona w formie spółki); siebie jako osoby ubezpieczonej: na formularzu ZUS ZUA, na formularzu ZUS ZZA – jeśli będzie podlegać tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. Z czego składa się majątek spółki? Majątek spółki komandytowej nie należy do wspólników, lecz stanowi odrębną własność spółki. W skład majątku spółki komandytowej wchodzą: prawa majątkowe wniesione tytułem wkładu wspólników, prawa majątkowe nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Wkłady wspólników mają na celu pierwotne wyposażenie spółki w majątek, tak aby mogła ona rozpocząć działalność gospodarczą i zorganizować przedsiębiorstwo. Natomiast naturalną konsekwencją prowadzonej działalności będzie z czasem przyrost tego majątku. Wkład wnoszony przez wspólnika do spółki musi być przydatny spółce z punktu widzenia przedmiotu jej działalności. Przedmiotem wkładu do spółki komandytowej może być: prawo własności nieruchomości i rzeczy ruchomych prawa względne na przykład wierzytelności, prawo do korzystania z rzeczy, prawo własności przemysłowej, papiery wartościowe praca i świadczenie usług Wkład komandytariusza, w odróżnieniu od wkładów komplementariuszy, może polegać na: zobowiązaniu do świadczenia pracy lub usług na rzecz spółki, wynagrodzeniu za usługi oddane przy powstaniu spółki. Jednak aby powyższe świadczenia mogły stanowić wkład komandytariusza, musi być spełniony warunek, aby inne wkłady wniesione przez niego do spółki, były równe lub wyższe sumie komandytowej. Jeżeli komplementariuszem jest spółka kapitałowa, a komandytariuszem jest jej wspólnik lub akcjonariusz (osoba fizyczna), to wkładem komandytariusza nie mogą być jego udziały lub akcje w tej spółce będącej komplementariuszem. Jednym z podstawowych praw wspólników spółki komandytowej jest prawo do zysku. Podział zysków może określać umowa spółki. Jeśli wspólnicy nie zawarli innych postanowień w umowie spółki, obowiązują zasady z Kodeksu spółek handlowych: udział każdego z komplementariuszy jest równy, bez względu na rodzaj i wartość wkładów, udział każdego z komandytariuszy jest proporcjonalny do wkładu rzeczywiście wniesionego przez komandytariusza do spółki. W umowie spółki wspólnicy mogą ustalić inne zasady udziału komandytariuszy i komplementariuszy w zysku spółki komandytowej. Na przykład w taki sposób, że każdy ze wspólników ma równy udział w zysku spółki albo że udział wspólnika w zysku spółki jest proporcjonalny do rzeczywiście wniesionego przez niego wkładu. Dopuszczalne jest również rozwiązanie polegające na określeniu w umowie spółki procentowego udziału danego wspólnika w zysku spółki, który nie będzie proporcjonalny do wkładu rzeczywiście wniesionego lub umówionego. Jeśli wkład rzeczywiście wniesiony do spółki przez komandytariusza jest niższy od wartości wkładu umówionego, to zysk przypadający temu komandytariuszowi za dany rok obrotowy jest przeznaczany w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego wkładu do spółki. Podatki i księgowość w spółce komandytowej Spółka komandytowa może być podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Od 1 stycznia 2021 roku spółka komandytowa jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Podstawowa wysokość stawki podatku dochodowego od osób prawnych to 19% od osiągniętego dochodu. Jeżeli spółka komandytowa będzie mogła zostać uznana za tzw. małego podatnika stawka ta wyniesienie 9%, o ile roczne przychody spółki nie przekroczą 2 mln euro. Opodatkowaniu podatkiem podlega też wypłata przez spółkę komandytową zysku na rzecz wspólników. Każdy ze wspólników może wybrać formę opodatkowania swoich dochodów ze spółki niezależnie od formy wybranej przez innych wspólników. Spółka komandytowa ma obowiązek prowadzenia pełnej księgowości (księgi rachunkowe). Rozwiązanie spółki komandytowej Rozwiązanie spółki polega na tym, że wspólników przestaje wiązać dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest prowadzenie przedsiębiorstwa. Po podjęciu decyzji o rozwiązaniu spółki celem wspólników powinno być zakończenie i podsumowanie prowadzonej działalności oraz rozliczenie zysków i strat poniesionych przez spółkę. Rozwiązanie spółki komandytowej następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru, a dokładnie z chwilą uprawomocnienia się postanowienia dotyczącego wykreślenia spółki z KRS. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, rozwiązanie spółki komandytowej powodują: przyczyny przewidziane w umowie spółki, jednomyślna uchwała wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki, ogłoszenie upadłości spółki, śmierć komplementariusza lub ogłoszenie jego upadłości, wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika, prawomocne orzeczenie sądu. Zasadniczo samo wystąpienie przyczyn rozwiązania spółki nie powoduje automatycznie zakończenia jej działalności. W sytuacji więc, gdy w toku działalności spółki zaistnieje jedna z opisanych wyżej sytuacji, konieczne będzie podjęcie dalszych działań zmierzających do ustania bytu spółki – przeprowadzenie likwidacji lub rozwiązanie spółki bez przeprowadzania likwidacji. Wymóg podjęcia przez wspólników spółki dodatkowych działań nie będzie jednak dotyczył przypadku, gdy dojdzie do ogłoszenia upadłości spółki komandytowej. Niezależnie od powyższego, faktyczne rozwiązanie spółki następuje zawsze dopiero z chwilą wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców KRS. Skutki zakończenia działalności spółki Zarówno dla wspólników będących osobami fizycznymi jak i dla tych będących osobami prawnymi, otrzymanie majątku spółki komandytowej w wyniku jej likwidacji jest neutralne na gruncie podatku dochodowego. Ewentualny przychód może się u nich pojawić dopiero na etapie sprzedaży niepieniężnych składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki. Dotyczy to także rozwiązania spółki osobowej bez przeprowadzania likwidacji. Likwidacja spółki może natomiast wiązać się z poważnymi konsekwencjami w zakresie podatku VAT, co warto uwzględnić przy planowaniu procesu likwidacji spółki i wykreślenia spółki z rejestru czynnych podatników VAT. Przed zakończeniem procesu likwidacji wspólnicy powinni również zabezpieczyć środki niezbędne do zapłaty podatku VAT za ostatni okres działalności. Podstawa prawna Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: z 2020 r. poz. 1526 ze zm.); Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: z 2021 r. poz. 217 ze zm.); Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: z 2021 r. poz. 423 ze zm.); Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jedn.: z 2021 r. poz. 112 ze zm.); Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Polski Ład spowodował nie tylko całą masę wątpliwości dotyczących praktycznego zastosowania nowych przepisów, ale również wzmożone starania o dostosowanie formy prowadzonej działalności do nowych regulacji. Z jednej strony rośnie popularność opodatkowania podatkiem zryczałtowanym, z drugiej natomiast wielu podatników stara się nadrabiać zaległości i przekształca jednoosobowe działalności gospodarcze w różnego rodzaju spółki. Okazuje się, że dużą popularnością cieszą się teraz zwłaszcza spółki komandytowo-akcyjne (SKA). Kalkulator przedsiębiorcy - Polski Ład > Spółki komandytowo-akcyjne – korzystne rozliczenia podatku i składek ZUS Zdaniem doradców podatkowych, spółki komandytowo-akcyjne mogą być uznane za ciekawe rozwiązanie z wielu powodów. - Z perspektywy podatkowej pozwalają one de facto na jednokrotne opodatkowanie komplementariuszy (a więc wspólników odpowiadających za sprawy spółki) oraz zastosowanie, pod warunkiem posiadania kwalifikowanych praw udziałowych, zwolnienia z CIT w przypadku wypłaty dywidend do innych spółek – tłumaczy Maciej Gruchot, doradca podatkowy, partner w kancelarii Kempa Gruchot Rawicz-Zaborowska. Zaznacza jednak, że wypłaty zysku do komplementariusza w ciągu roku mogą generować ryzyko sporów z organami podatkowymi. Pomimo korzystnego wyroku NSA (sygn. II FSK 2048/18), organy podatkowe wydają konsekwentnie rozstrzygnięcia (zazwyczaj dotyczące spółek komandytowych), że wypłaty do komplementariuszy w ciągu roku powinny podlegać opodatkowaniu PIT, natomiast ewentualne pomniejszenie o CIT zapłacony przez spółkę powinno nastąpić po zakończeniu roku podatkowego. KOMENTARZ PRAKTYCZNY: Jednoosobowe spółki komandytowo-akcyjne > Wypłaty z SKA to zyski kapitałowe Maciej Gruchot tłumaczy, że wypłaty z SKA są traktowane jako zyski kapitałowe, dlatego zasadniczo nie są związane z koniecznością naliczenia od nich składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. SKA jest też konstrukcyjnie dostosowana do komercjalizacji projektów opartych o wiedzę lub doświadczenia komplementariusza oraz pozyskiwania kapitału od zewnętrznych inwestorów (którzy mogą zasilać SKA kapitałem equity). Co istotne, SKA może być również racjonalnym wyborem w kontekście planowania sukcesji biznesu – w tym zakresie warto jednak rozważyć wprowadzenie odpowiednich klauzul do statutu SKA na wypadek śmierci komplementariusza. Zobacz również:Opóźnienia w KRS zmuszają firmy do płacenia wyższych podatków >>Założenie spółki jawnej może uchronić przed podwójnym podatkiem >> SKA nie jest rozwiązaniem idealnym Na tej podstawie, przedsiębiorcy widzą właśnie w spółkach komandytowo-akcyjnych szanse na przeciwstawienie się Polskiemu Ładowi. Do komplementariuszy SKA stosowany jest ten sam mechanizm odliczeń, co w spółkach komandytowych, co sprawia, że efektywna stopa opodatkowania komplementariuszy (uwzględniająca zarówno CIT zapłacony na poziomie spółki, jak i PIT od wypłaty zysku) może wynosić 19 proc. albo nawet 17,29 proc. Jeżeli dodamy do tego brak składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, wydaje się, że aktualnie powinna być to dominująca forma prowadzenia działalności gospodarczej. - Prawda jest jednak całkowicie inna. Spółki komandytowo-akcyjne są po pierwsze skomplikowane w prowadzeniu. Pamiętajmy, że łączą w sobie regulacje właściwe dla spółek jawnych (jeżeli mowa o komplementariuszu) oraz spółek akcyjnych. Te drugie należą do najbardziej sformalizowanych w polskim kodeksie spółek handlowych. Prowadzenie SKA wiąże się zatem z koniecznością spełniania szeregu obowiązków formalnych, między innymi prowadzenia rejestru akcjonariuszy, którego prowadzenie trzeba powierzyć domowi maklerskiemu czy koniecznością protokołowania uchwał walnego zgromadzenia przez notariusza. Formalności te drastycznie wpływają na koszty obsługi tego rodzaju podmiotów – zauważa Bartosz Kubista, doradca podatkowy, adwokat, partner w kancelarii GLC. Czytaj: Status spółki komandytowo-akcyjnej na gruncie PCC > Trzeba też pamiętać, że minimalny kapitał zakładowy SKA wynosi aż 50 tys. zł. Zdaniem Bartosza Kubisty, atrakcyjność SKA jako formy prowadzenia działalności gospodarczej związana jest z mechanizmem pomniejszania zryczałtowanego podatku komplementariusza od udziału w zysku SKA co sprawia, że możliwe jest utrzymanie poziomu opodatkowania komplementariuszy na niskim poziomie, nawet pomimo teoretycznego podwójnego opodatkowania. To samo rozwiązanie stosowane jest również wobec komplementariuszy spółek komandytowo akcyjnych. Oznacza to zatem, że wybór SKA względem spółek komandytowych ze ściśle podatkowego punktu widzenia nie ma większego znaczenia. - Pamiętajmy również, że korzystne zasady opodatkowania dotyczą wyłącznie komplementariuszy. Ci odpowiadają za zobowiązania SKA całym swoim majątkiem. Decydując się na korzyści w zakresie opodatkowania, przyjmujemy na siebie pełne ryzyko jej prowadzenia. Pozycja akcjonariuszy jest zaś gorsza niż komandytariuszy w spółce komandytowej. Ci drudzy mogą liczyć chociaż na częściowe zwolnienie przychodów z udziału w zysku. Akcjonariusze SKA podlegają pełnemu podwójnemu opodatkowaniu – przypomina Bartosz Kubista. Rosnąca popularność SKA Skąd więc taka popularność SKA? Za renesans popularności spółek komandytowo-akcyjnych odpowiada przede wszystkim to, że prowadzenie działalności w tej formie nie obliguje wspólników do zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne. Jak podkreśla Bartosz Kubista, daje to faktycznie kilka tysięcy oszczędności na samej składce zdrowotnej względem spółek komandytowych, w których składka obliczana jest od podstawy wymiaru równej przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu. To aktualnie około 510 zł miesięcznie. Oszczędności te mogą wydać się kuszące, ale jeżeli skonfrontować je z rosnącymi kosztami obsługi SKA, to sytuacja nie wygląda już tak różowo. - Do wyboru spółki komandytowo-akcyjnej należy zatem podejść na spokojnie i z rozwagą. Na pewno nie jest to też rozwiązanie dla najmniejszych przedsiębiorców, zwłaszcza, jeżeli wcześniej ewidencję prowadzili w oparciu o podatkową książkę przychodów i rozchodów. Dla tych podmiotów drastycznie mogą wzrosnąć koszty księgowości, bo SKA obligatoryjnie muszą prowadzić księgi handlowe – zaznacza Kubista. PORADNIK: Działalność prowadzona w formie spółki komandytowo-akcyjnej > Ryzyko uznania SKA za optymalizację podatkową Przed podjęciem decyzji o ewentualnym przekształceniu firmy w spółkę komandytowo-akcyjną, pod uwagę trzeba wziąć także ryzyko uznania takiego działania za optymalizację podatkową. Dodatkowo, rząd zapowiada cały czas zmiany w Polskim Ładzie, trudno więc przewidzieć, czy po ich wprowadzeniu działalność SKA dalej będzie przynosić takie same korzyści. Potencjalnie, istnieje tu duże ryzyko. - Możliwe, że w reakcji na rosnącą popularność spółek komandytowo-akcyjnych ustawodawca postanowi wprowadzić zmiany do ich opodatkowania. Oby reakcja dotyczyła tylko np. składek zdrowotnych dla komplementariuszy, a nie zasad ich opodatkowania, bo to byłaby już podatkowa katastrofa – przewiduje Bartosz Kubista. Także zdaniem Macieja Gruchota, zmiany w zakresie obciążeń składkami na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne byłyby problematyczne. Nasz rozmówca zauważa, że dochody komplementariusza z tytułu udziału w SKA są uznawane za zyski kapitałowe, co jest zgodne z konstrukcją SKA – komplementariusz wnosi do tej spółki swoją wiedzę i doświadczenie biznesowe, natomiast akcjonariusz dokonuje wkładów kapitałowych. - Wydaje się, że odejście od tego paradygmatu musiałoby być uzasadnione w specyficznych elementach konstrukcyjnych poszczególnych SKA, np. wnoszonych wkładach oraz zasadach wypłaty zysku, co istotnie zwiększałoby poziom ryzyka związanego z posiadaniem statusu wspólnika SKA. Automatyczne przyjmowanie, że posiadanie statusu wspólnika SKA oznacza konieczność oskładkowania uzyskiwanych dochodów wydaje się być również systemowo nieuzasadnione – podsumowuje Maciej Gruchot. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.

• Ιዧуγиμиφሶ врапумоκ
  • Փεዓօղ γዴρиጹእщխκ
  • Аሺ շօпрխրθн и θжеβ
  • Փоςዱζубрո ևчኡኯощቩкл
• Ожሦτи քэн

spółka akcyjna zalety i wady